"Ontdek jouw woongeluk!" Dat is de pay-off van Woonvlijt. Maar wat is míjn woongeluk eigenlijk? Waar woon ik, waar word ik blij van en wat heb ik nog te wensen? In deze blog deel ik een zo compleet mogelijke binnenkijker met je. Enjoy!
Mijn eigen woongeluk begon toen ik in 2012, tegelijk met mijn afstuderen aan het conservatorium, mijn eerste woning kreeg toegewezen: een nieuwbouw appartement van 80m2 in Haarlem, sociale huur. Ik kon het bijna niet geloven toen ik hoorde dat ik, na slechts 4,5 jaar ingeschreven te staan, de nummer 1 was voor dit huis. Het was zo perfect getimed en ook nog 's relatief groot en betaalbaar voor 1 persoon. Ik kon mijn geluk niet op.
Ik fantaseerde al jaren over de dag dat ik mijn eigen plekje mocht inrichten en nu was het eindelijk zo ver. Een grote spaarrekening had ik echter niet, dus in eerste instantie werd het een huis zoals je misschien uit je studententijd kent: een samenraapsel van meubels en spullen gekregen van familie, gecombineerd met een paar IKEA-items. Ik had alle muren en het houtwerk wit geschilderd, want een kleur durfde ik nog niet aan. Het is grappig om mijn eigen ontwikkeling de afgelopen 8 jaar te zien en te merken dat ik er destijds veel minder oog voor had dan nu. Ik heb er geen foto's van, maar dat is misschien maar beter ook ;).
Ik vind veel verschillende stijlen leuk
Door de jaren heen ontwikkelde mijn smaak en gevoel voor interieur, mede dankzij de programma's en bladen van vtwonen. Ook mijn financiële situatie werd wat gunstiger, dus ik kon geleidelijk aan mijn studentikoze appartement een grote mensen uitstraling geven.
Ik vind veel verschillende stijlen leuk. Scandinavisch, industrieel, vintage, klassiek, landelijk, werelds, dus combineer ik het allemaal. Inmiddels weet ik dat je dat eclectisch noemt.
De man was niet gelijk enthousiast
Omdat alles al die tijd wit was geweest, wilde ik daar nu verandering in brengen. Hiervoor moest ik echter wel eerst een paar maanden geduldig discussie voeren met de man die in mijn leven was gekomen en inmiddels ook mijn huis deelde, want het was toch prima zo? "Ik vind wit wel lekker rustig. En we hebben geen nieuwe bank nodig, deze volstaat best. Laten we dat geld sparen voor als we ooit een huis kopen." Ja, als we ooit, over 10 jaar, misschíén een huis kopen... Zo veel geduld had ik nou ook weer niet. Uiteindelijk wist ik hem te overtuigen dat mijn woonplezier er immens op vooruit zou gaan en dat het hem niks zou kosten, hij hoefde alleen goedkeuring te geven. Dus vooruit, de zithoek mocht een make-over. Score! Samen zochten we een nieuwe bank uit en schilderden we de lambrisering op de muur. En niet alleen ik werd er gelukkiger van, hij ook!
Toen was het hek van de dam...
Tja, je weet hoe het werkt. Once you get a taste... Toen manlief een weekendje weg was, mocht ik de wc opknappen zonder overleg. Bij thuiskomst bleek zijn vertrouwen niet beschaamd, dus langzaamaan durfde hij de teugels te laten vieren en mocht ik met de kwast door het hele huis. Want die mooie zithoek keek nog wel uit op een verouderde tv-wand en eettafel. De studeer, ja, die moest ook echt opgefrist. En de slaapkamer, zo saai nu! Hé, ik heb nog wat verf over, dan doe ik ook wel even dat muurtje aan het einde van de gang. En zo ging ik de afgelopen drie jaar door mijn woning, projectje hier, projectje daar, met dit als huidige status:
Ik had eigenlijk beloofd dat als alles naar tevredenheid was opgeknapt, ik daarna wel zou wachten tot we ooit dat koophuis zouden hebben. Maar ja, soms is die tevredenheid na een paar jaar weer verdwenen. En een likje verf kost bijna niks terwijl het zo'n wereld van verschil kan maken. De wc staat nu dus weer op de planning. Gelukkig heeft the husband zich er inmiddels bij neergelegd en vindt hij het altijd geslaagd.
De keuken en badkamer heb ik geaccepteerd
Zoals je misschien hebt gemerkt zijn de keuken en badkamer niet op de gevoelige plaat vastgelegd. Aan onze standaard huurwoningedities valt namelijk weinig vreugde te beleven. Uiteraard heb ik er het beste van gemaakt, maar oh wat kijk ik uit naar de dag dat we ze zelf mogen ontwerpen. Als ik mag dromen dan kopen we over een paar jaar een huis met een tuin, dat flink opgeknapt moet worden. Dan leef ik me helemaal uit en kan ik met trots alle hoeken en gaten op de foto zetten.
Voor nu prijs ik me gelukkig met deze fijne plek en het upgraden van andermans interieur. Want hoe zalig is het om je daar gevraagd tegenaan te mogen bemoeien!
X Arianne